عفونت واژن و راه های درمان آن

عفونت واژن یک نگرانی رایج در میان زنان است که در هر سنی اتفاق می‎افتد. این عفونت‌ها می‌توانند باعث ناراحتی، خارش و بوی نامطبوع شوند و انجام فعالیت‌های روزانه را با مشکل مواجه کنند.

خوشبختانه، درمان‌های مؤثر زیادی برای کمک به کاهش علائم و جلوگیری از عود عفونت‌های واژن وجود دارد. در این مقاله از شادیما انواع مختلف عفونت‌های واژن، علل آن و موثرترین درمان‌های موجود را بررسی خواهیم کرد.

چه چیزی باعث عفونت واژن می شود؟

عفونت واژن یا واژینیت یک بیماری شایع است که بسیاری از افراد مبتلا به عفونت واژن را در مقطعی از زندگی خود تحت تاثیر قرار می‌دهد.

این نوع عفونت می‌تواند علائم ناخوشایندی مانند ترشح، خارش، درد و بو ایجاد کند. عفونت واژن همچنین می‌تواند خطر سایر مشکلات سلامتی مانند بیماری التهابی لگن و عفونت‌های مقاربتی را افزایش دهد.

عفونت واژن معمولاً به دلیل عدم تعادل باکتری‌ها یا قارچ‌های طبیعی که در واژن زندگی می‌کنند ایجاد می‌شود. این قضیه می‌تواند به دلیل عوامل مختلفی رخ دهد، مانند:

• تغییرات هورمونی، مانند دوران بارداری، یائسگی یا چرخه قاعدگی.
• استفاده از آنتی بیوتیک، که می‌تواند باکتری‌های خوب محافظ واژن را از بین ببرد.
• فعالیت جنسی، به ویژه با شرکای متعدد یا جدید، یا بدون استفاده از کاندوم.
• دوش گرفتن زیاد، که می‌تواند مایعات طبیعی را شسته و تعادل pH واژن را مختل کند.
• محصولات معطر مانند صابون، اسپری، دستمال مرطوب یا تامپون که می‌تواند بافت‌های واژن را تحریک کند.
• برخی از شرایط پزشکی، مانند دیابت یا اختلالات سیستم ایمنی.

شایع ترین انواع عفونت واژن چیست؟

سه نوع اصلی عفونت واژن وجود دارد: واژینوز باکتریایی (BV)، عفونت مخمری (کاندیدیازیس) و تریکومونیازیس. هر کدام علل و علائم متفاوتی دارند.

واژینوز باکتریایی (BV)

BV شایع ترین نوع عفونت واژن است. همچنین این نوع عفونت با رشد بیش از حد باکتری‌های خاصی که به طور معمول در واژن زندگی می‌کنند، رخ می‌دهد.

این باکتری‌ها ماده شیمیایی تولید می‌کنند که ترشحات واژن را بوی ماهی می‌دهد. ترشحات همچنین ممکن است نازک، سفید مایل به خاکستری، سبز یا زرد باشد.

BV معمولاً باعث خارش یا درد زیادی نمی‌شود. با این حال، می‌تواند خطر ابتلا به عفونت‌های دیگر، مانند کلامیدیا یا سوزاک را افزایش دهد. همچنین می‌تواند در دوران بارداری عوارضی مانند زایمان زودرس یا وزن کم هنگام تولد ایجاد کند.

عفونت مخمری (کاندیدیازیس)

عفونت قارچی، توسط قارچی به نام کاندیدا آلبیکنس ایجاد می‌شود. این قارچ به طور معمول به مقدار کم در واژن، دهان و دستگاه گوارش زندگی می‌کند.

با این حال، هنگامی که تعادل باکتری‌ها و قارچ‌ها به هم می‌خورد، کاندیدا می‌تواند خارج از کنترل رشد کند و باعث عفونت شود.

عفونت قارچی معمولاً باعث خارش و سوزش شدید در واژن و فرج (بخش خارجی اندام تناسلی) می‌شود. فرج نیز ممکن است متورم و قرمز شود. ترشحات ممکن است غلیظ، سفید و توده باشد.

عفونت قارچی یک عفونت مقاربتی (STI) نیست، اما می‌تواند از طریق رابطه جنسی دهانی یا نفوذی به شریک جنسی منتقل شود. همچنین می‌تواند سایر قسمت‌های بدن مانند پوست یا ناخن‌ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

تریکومونیازیس

تریکومونیازیس یک بیماری مقاربتی است که توسط انگلی به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود. تریکومونیازیس می‌تواند باعث ترشحات سبز مایل به زرد و کف آلود شود که ممکن است بوی ماهی داشته باشد.

همچنین می‌تواند باعث خارش و تحریک در واژن و فرج (وولوا) شود. گاهی اوقات می‌تواند باعث درد در هنگام ادرار یا رابطه جنسی شود.

تریکومونیازیس می‌تواند خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی مانند HIV یا سیفلیس را افزایش دهد. همچنین می‌تواند در دوران بارداری عوارضی مانند زایمان زودرس یا وزن کم هنگام تولد ایجاد کند.

علائم عفونت واژن چیست؟

علائم عفونت واژن ممکن است بسته به نوع و شدت عفونت متفاوت باشد. با این حال، برخی از علائم رایج که باید به آنها توجه کرد عبارتند از:

• تغییر رنگ، بو یا مقدار ترشحات واژن.
• خارش یا سوزش واژن.
• درد هنگام رابطه جنسی یا ادرار کردن.
• خونریزی خفیف واژینال یا لکه بینی.

اگر هر یک از این علائم را مشاهده کردید، باید در اسرع وقت به یک ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی برای تشخیص و درمان مناسب مراجعه کنید.

بدون مشورت با متخصص ابتدا سعی نکنید عفونت خود را با محصولات بدون نسخه تشخیص دهید یا درمان کنید.

چگونه عفونت واژن تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص عفونت واژن، پزشک از شما در مورد سابقه پزشکی، سابقه جنسی و علائم مختلف دیگر از شما سوال می‌کند.

آنها همچنین معاینه فیزیکی واژن را را انجام خواهند داد. آنها ممکن است نمونه‌ای از ترشحات واژن شما را بگیرند و برای آزمایش به آزمایشگاه بفرستند.

آزمایش آزمایشگاهی به شناسایی نوع عفونت و دارویی که نیاز دارید کمک می‌کند. گاهی اوقات، بسته به عوامل خطر و علائم، پزشک ممکن است از شما برای سایر بیماری‌های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک یا HIV نیز آزمایش کند.

عفونت واژن چگونه درمان می شود؟

درمان عفونت واژن به نوع و علت عفونت بستگی دارد. ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما داروی مناسب را برای شما تجویز می‌کند که ممکن است به شکل قرص، کرم، ژل یا شیاف باشد.

شما باید دستورالعمل‌ها را به دقت دنبال کنید و دوره کامل درمان را کامل کنید، حتی اگر علائم شما بهبود یابد.

برخی از داروهای رایج برای عفونت واژن عبارتند از:

• مترونیدازول یا کلیندامایسین برای BV
• فلوکونازول یا میکونازول برای عفونت قارچی
• مترونیدازول یا تینیدازول برای تریکومونیازیس

تا زمانی که عفونت شما درمان نشده، باید از داشتن رابطه جنسی اجتناب کنید. هنگام مصرف مترونیدازول یا تینیدازول نیز باید از الکل خودداری کنید، زیرا می‌تواند باعث تهوع، استفراغ و سردرد شود.

اگر عفونت‌های مکرر یا مزمن واژن دارید، ممکن است پزشک شما یک دوره درمانی طولانی‌تر یا متفاوت را توصیه کند. آنها همچنین ممکن است برخی تغییرات سبک زندگی را برای جلوگیری از عفونت‌های آینده پیشنهاد کنند.

چگونه از عفونت واژن جلوگیری کنیم؟

در حالی که شما همیشه نمی‌توانید از عفونت واژن جلوگیری کنید، اقداماتی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش خطر و حفظ محیط سالم واژن انجام دهید. این شامل:

•  اندام تناسلی خود را فقط با آب گرم بشویید و خوب خشک کنید. از استفاده از محصولات معطری که می‌توانند واژن شما را تحریک کنند خودداری کنید. لباس زیر خود را روزانه عوض کنید و از پارچه‌های نخی یا تنفس پذیر استفاده کنید. از پوشیدن لباس‌های تنگ که می‌توانند رطوبت و گرما را به دام بیندازند خودداری کنید.
• دوش گرفتن می‌تواند مایعات طبیعی و باکتری‌هایی که از واژن شما محافظت می‌کنند را تمیز کند. اما همچنین می‌تواند تعادل pH واژن شما را تغییر دهد و آن را مستعد ابتلا به عفونت کند.
• خوردن یک رژیم غذایی متعادل. غذاهای غنی از پروبیوتیک ها مانند ماست، کفیر، کلم ترش یا کیمچی را بگنجانید. این غذاها می‌توانند به بازگرداندن باکتری‌های خوب در واژن شما کمک کرده و از رشد بیش از حد مخمر جلوگیری کنند. همچنین از غذاهایی که قند بالایی دارند خودداری کنید، زیرا می توانند مخمر را تغذیه کرده و باعث عفونت شوند.
• مدیریت استرس. استرس می‌تواند سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف کند و شما را مستعد ابتلا به عفونت کند. سعی کنید راه‌های سالمی برای مقابله با استرس پیدا کنید، مانند مدیتیشن، ورزش، سرگرمی‌ها یا درمان.

برخی از درمان‌های خانگی برای درمان عفونت واژن

علاوه بر درمان‌های پزشکی که توسط ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما تجویز می‌شود، ممکن است برخی از درمان‌های خانگی را نیز برای کاهش علائم عفونت واژن و تسریع روند بهبودی امتحان کنید.

با این حال، این درمان‌ها جایگزین مراقبت‌های حرفه‌ای نیستند و باید با احتیاط استفاده شوند. برخی از درمان‌های خانگی که ممکن است به عفونت واژن کمک کند عبارتند از:

• استفاده از کمپرس سرد یا کمپرس یخ روی واژن برای کاهش تورم و درد.
• خیساندن در حمام گرم با جوش شیرین یا سرکه سیب برای تسکین خارش و بازگرداندن تعادل pH.
• استفاده از ماست ساده یا روغن نارگیل به واژن برای مبارزه با مخمر و باکتری‌ها.
• قرار دادن یک حبه سیر یا شیاف روغن درخت چای در واژن برای از بین بردن مخمر و باکتری‌ها.
• نوشیدن آب زغال اخته یا مصرف مکمل‌های کرن بری برای جلوگیری از عفونت ادراری.
• مصرف مکمل‌های ویتامین C یا خوردن مرکبات برای تقویت ایمنی و مبارزه با عفونت.

قبل از امتحان کردن هر نوع درمان خانگی، مطمئن شوید که به هیچ یک از مواد تشکیل دهنده آلرژی ندارید. همچنین در صورت ایجاد هرگونه تحریک، سوزش یا بدتر شدن علائم، استفاده از دارو را متوقف کنید.

نتیجه

عفونت واژن یک بیماری شایع است که می‌تواند باعث ناراحتی و ناراحتی شود. با این حال، با تشخیص و درمان مناسب به راحتی قابل درمان است.

با رعایت نکات بالا، می‌توانید از تکرار مجدد عفونت واژن جلوگیری کنید و از یک زندگی جنسی سالم و شاد لذت ببرید.